Saturday, May 31, 2008

ဗဟုသုေခတ္ (သို႔) စာေပေခတ္

သူထက္ငါ ဗဟုသုတ ႂကြ၀လိုေသာ ယခုေခတ္ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားအေနျဖင့္ ကမၻာ့လူသား အမ်ားစု ဖတ္ေနေသာ စာေပမ်ားကို ပစ္ပါယ္ထားျခင္းမွာ ဗဟုသုတ ႂကြ၀ေသးသည္ မမည္ေပ။
ကမၻေပၚတြင္ လူသားေပါင္း သန္း ၇၀၀ ဖတ္ရြတ္ေနေသာ (ဟိႏၵဴက်မ္းစာ)ဘဂ၀ဂီတ၊ လူသန္းေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္ ရြတ္ဖတ္ေနေသာ ပိဋကေတာ္။ လူသန္းေပါင္း ၁၆၀၀ ေက်ာ္ ရြတ္ဖတ္ေနေသာ ခရစ္ယံသမၼာက်မ္းစာ၊ လူသားသန္းေပါင္း ၁၉၀၀ ေက်ာ္ ရြတ္ဖတ္ေနေသာ ကုရ္အံ က်မ္းစာတို႔ကို မဖတ္ရေသးဘဲလွ်က္ မိမိကိုယ္မိမိ စာေပသမား သို႔မဟုတ္ ေခတ္ပညာတတ္ဟု ခံယူေနမႈကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ရန္ လိုမည္ ျဖစ္ေပသည္။
ဥပမာအားျဖင့္- ပိဋကေတာ္ကိုသာ ဖတ္ဘူးေသာ လူတစ္ဦး အေနျဖင့္ သူသည္ သူသား သန္းေပါင္း ၇၀၀ ၏ အတြင္း၌သာ ရွိေနေသးသည္ ျဖစ္၍ အျခားေသာ လူသားမ်ားေရွ႔၌ မိမိကိုယ္မိမိ ဘာသာေရး ပညာရွင္ဟု ရင့္က်ဴးမႈမွာ အရွက္ရစရာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အလားတူပင္ ကုရ္အံက်မ္းကိုသာ ဖတ္ဘူးသူတစ္ဦး အေနျဖင့္လည္း လူသား သန္းပါင္း ၁၉၀၀ ေက်ာ္ အတြင္းမွသာ ျဖစ္၍ က်န္ကမၻာ့လူသားမ်ား အလည္တြင္ ဘာသာတရား၌ မိမိသည္ သိကၽြမ္းသူ ျဖစ္သည္ဟု မေႂကြးေက်ာ္ႏိုင္ေပ။
ထိုထက္ပို၍ ဆိုးသည္က မိမိဘာသာတရား၏ ေခါင္းစဥ္ေအာက္၌ ရွိေသာ က်မ္းစာ(ဘဂ၀ ဂီတ၊ ပဋိက၊ သမၼာက်မ္း၊ ကုရ္အံက်မ္း) ကိုပင္ နားလည္ေသာ ဘာသာစကားျဖင့္ စနစ္တက် မဖတ္မိသူမ်ားပင္ ျဖစ္၏၊ သူတို႔၏ ဘာသာတရားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေျပာဆိုမႈ ခံစားမႈမ်ားသည္ ၾကားဘူးနား၀ အဆင့္ထက္ ေက်ာ္လြန္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေခ်။ သို႔မဟုတ္ သူႏွက္သက္ေသာ စာေရးဆရာတစ္ဦး (မ်ား)၏ ေနာက္လိုက္ထက္ ေက်ာ္လြန္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။
ေန႔စဥ္ သတင္းမ်ား၊ ဇတ္လမ္းမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးစာေပမ်ား၊ ေဆာင္းပါးမ်ား၊
၀တၳဳမ်ားအပါအ၀င္ စာေပေပါင္းမ်ားစြာကို မဖတ္ဘဲ သာသာေရးစာေပခ်ည္း ဖတ္ေနသူမ်ားသည္လည္း ဒ႑ာရီကင္းေသာ အေတြးအေခၚကို တည္ေဆာက္ႏုိင္မည္ မဟုတ္သလို ဘာသာေရး၏ ပင္မစာအုပ္မ်ားကို မေလ့လာဘဲ ေန႔စဥ္ စာေပမ်ားကိုသာ ဖတ္ေနသူတို႔သည္လည္း စာေပသမား ပီသသည္ မမည္ေသးေပ။
ထိုသို႔ေသာ လူသားမ်ားအေနျဖင့္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု စုစည္းေနထိုင္ေသာ ေခတ္ကမၻာႀကီးတြင္ လူသား အက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ား၌ သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရာ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း လူသားခ်င္းနားလည္မႈကို တည္ေဆာက္ရာ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း အားနည္းမႈမ်ား ရွိႏိုင္ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေခတ္သစ္ မ်ိဳးဆက္မ်ား မိမိကိုယ္မိမိ စာေပသမားမ်ား ျဖစ္လိုသူမ်ား၊ လူသားအေပါင္း၏ ရင္တြင္းမွ ခံစားခ်က္ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကို နားလည္လိုသူမ်ား၊ ဗဟုသုတ ႂကြယ္၀လိုသူမ်ား၊ မိမိကိုယ္မိမိ ဦးေႏွာက္ ေထာင္က်မႈ မွလြတ္ေျမာက္လိုသူမ်ား အေနျဖင့္ ဘာသာတရား၏ ပင္မက်မ္းဂန္မ်ားကို လူသားတို႔ ဖန္ဆင္းထားေသာ ဘာသာေရးကိုယ္စားျပဳ လူတန္းစားတစ္ရပ္၏ လက္ထဲ၌သာ မူပိုင္ေပးထားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဉ္လွ်က္ မိမိ၏ စာေပအျဖစ္ သတ္မွတ္ေလ့လာရန္ အေရးႀကီးေပသည္။
ငရဲကိုေၾကာက္၍ နိဗၺာန္ကိုမက္၍ ဖတ္ရြတ္ျခင္းထက္ လူ႔အက်ိဳးျပဳအတြက္ နည္းနာရႏိုင္ရန္ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ စီစစ္ေ၀ဖန္လွ်က္ စနစ္တက် ဖတ္ႏိုင္ေသာ စြမ္းအားလည္း အေရးႀကီးေပသည္။
အေတြးအေခၚေတာ္လွန္ေရး သမားမ်ား စာေပအေပါင္းကို ခ်ည္းကပ္ ေလ့လာႏိုင္ပါေစ။ ။

ေဌးလြင္ဦး

No comments: